Een paar weken geleden heeft Ellen mij een reiki-behandeling gegeven. Ik had vooraf geen specifieke vraag, maar was nieuwsgierig naar de ervaring en wat het bij mij teweeg zou brengen.
Ellen vertelde mij dat haar behandelingen intuïtief zijn, wat inhoudt dat zij geen vast behandelpatroon volgt, maar aanvoelt op welke plekken van het lichaam zij haar aandacht moet richten. Bij mij begon ze bij mijn schouders. Direct vanaf het eerste contact voelde ik een krachtige energie, vergelijkbaar met wat ik soms tijdens een diepe meditatie ervaar. Ik schrok er in het begin een beetje van, want ik merkte dat mijn ogen er heen en weer van schoten in hun kassen. Even wennen voor iemand die zaken graag onder controle heeft. Maar al snel kon ik me eraan overgeven en werd ik geboeid door hoe mijn lichaam en geest op de behandeling reageerde. Het is heel interessant om te voelen dat een aanraking op de ene plek soms effect heeft op een hele andere plek in je lichaam.
Ellen gaf mij tijdens de behandeling ook twee zinnen/opmerkingen door die in haar opkwamen. Vooral de opmerking ‘je hoeft niet zo je best te doen, dat is niet nodig’ heeft me aan het denken gezet. Want ik werk in een prestatiegerichte omgeving, waar resultaten en inzet tellen. Maar tegelijkertijd merkte ik de laatste tijd dat sommige dingen die ik graag wilde ineens als vanzelf naar me toekwamen nadat ik stopte met proberen. Deze opmerking liet me zien dat ik hier nog wel meer op mag vertrouwen.
Na de behandeling hebben Ellen en ik nog uitgebreid nagepraat over de behandeling en hoe wij die van beide kanten ervaren hadden. Ik vond het erg mooi dat we onze ervaringen op basis van Ellens Reiki-kennis aan de zaken konden koppelen waar ik op dit moment mee bezig ben in mijn leven. Ik ben het afgelopen half jaar veel bezig geweest met het ontdekken wat voor mij belangrijke zaken in het leven zijn en welke keuzes daarbij horen. De behandeling heeft voor mij bevestigd dat ik daarmee op de goede weg ben en heeft ook duidelijk gemaakt waar nog punten liggen waar ik mee aan de slag zou kunnen.
Dank je Ellen!