Wat heeft Djembé spelen met chakra’s of spiritualiteit te maken?
Sinds vandaag weet ik het: alles! Werkelijk alles komt erin samen. Aardser en hemelser en alles ertussenin krijg je het volgens mij niet. Ok, misschien overdrijf ik nu een klein beetje, maar dit is wel hoe ik het vandaag heb ervaren. En volgens mij is dat ook waar spiritualiteit over gaat: met je voeten stevig op de aarde, je verbinden met het hogere (je Ziel, God, het Universum of hoe je het maar noemen wilt) en alles om je heen.
Niet zo vanzelfsprekend
Het geluid van een Djembé vind ik al heel lang heel bijzonder. Het ritme, de energie, de emotie… er zit zoveel in. Maar dat is niet voor mij weggelegd, dacht ik altijd. Ik denk dat nu het vier jaar geleden is dat ik voor het eerst een Djembé in mijn handen kreeg. Een vriend van mij speelde hierop en hij zei: ‘Speel maar’. Tja… dat kun je wel zeggen, maar hoe moet dat dan? Hij legde het mij uit, deed het voor en ik probeerde het na te doen. Tevergeefs… Ik snapte het gewoon echt niet en raakte al voordat ik begonnen was in de knoop… En dat bekrachtigde mijn oordeel over mijn mogelijkheden op dit vlak :-).
Kriebelen
Toch bleef het kriebelen. Toen ik ruim drie weken geleden de kans kreeg om een Djembé van een vriendin over te nemen, aarzelde ik tot mijn eigen verrassing geen moment: ja, dat wil ik wel! Ik kreeg ter plekke een demonstratie en dacht opnieuw… oeps… waar ben ik aan begonnen… ik geloof niet dat ik dit ooit ga leren… Maar ja, de kriebels waren er wel degelijk en toen ik die avond bij een vriendin was die ook een Djembé heeft en zij mij de eerste beginselen van het Djembé spelen uitlegde, vielen er ineens een paar kwartjes. Wat werd ik hier blij van!
Alles komt samen
Vanmiddag was ik bij dezelfde vriend die mij vier jaar geleden probeerde te leren spelen. Hij speelt zelf nog steeds heel enthousiast en we hadden afgesproken samen te gaan oefenen. Wat een verschil… Ok, ik mag uiteraard nog héél veel leren, maar wat is dit leuk! Op de terugweg in de auto realiseerde ik me dat er heel veel van wat er de afgelopen jaren in mij is gebeurd, samenkomt in deze ervaring: Djembé spelen. Ik voel me zo dankbaar!
Een reis door de chakra’s
In de spirituele therapie gebruik ik de chakra’s als instrument. Als ik nu naar mijn eigen ervaring van vanmiddag kijk, zie ik dat werkelijk alle chakra’s hierin betrokken zijn. En realiseer ik me wat een reis ik de afgelopen jaren heb afgelegd…
Eerste chakra
Om Djembé te kunnen spelen is het heel belangrijk om aanwezig te zijn in het hier en nu te zijn. En om dat te kunnen doen, moet ik geaard zijn. Ben ik niet aanwezig, bijvoorbeeld omdat ik even aan iets anders denk, dan ben ik er gelijk helemaal uit. Eigenlijk is het pure eenvoud: ik, mijn partner en de Djembé’s, meer is er niet nodig. En niet te vergeten, ik kan alleen maar spelen als ik mijn eigen ruimte helemaal inneem. Als ik er niet mag zijn, kan ik ook mijn geluid niet laten horen. Dit zijn allemaal aspecten van het eerste chakra.
Tweede chakra
Djembé spelen is één en al ritme en kan niet zonder bewegen. Ik voel gewoon dat de energie gaat stromen als ik me verbind me het ritme en erop vertrouw dat mijn handen de weg weten te vinden. Dit is echt puur genieten. En op de terugweg voelde ik bovendien hoeveel vitaler ik me voelde dat op de heenweg. Deze aspecten horen allemaal bij het tweede chakra.
Derde chakra
Het derde chakra gaat onder andere over enthousiasme, speelsheid, willen en doen wat je wilt, vuur en humor. Ik denk dat mijn enthousiasme inmiddels wel duidelijk is. Vanmiddag was ook de speelsheid en humor zo heerlijk aanwezig. Wat een lol heb ik gehad, als het goed ging én als ik de draad weer eens kwijt was. En ook het vuur en willen en doen wat je wilt was er overduidelijk. Ik wil dit al zolang, maar liet me lange tijd tegenhouden. Nu dus niet meer :-).
Vierde chakra
Het vierde, oftewel hartchakra, is het chakra van onder andere het ontmoeten, de passie, de verbinding/afstemming, het samenwerken en het mededogen/de mildheid. Wat zo duidelijk is als ik Djembé speel is dat het ontmoeten echt cruciaal is. En dan heb ik het zowel over ontmoeten als ont-moeten. Het ontmoeten van het ritme, het ontmoeten van die ander en zelfs het ontmoeten van jezelf. Dankzij deze ontmoeting is er verbinding/afstemming en is er samenwerking mogelijk. En het ont-moeten in de zin van ik moet niets en ik hoef het zeker niet perfect te doen, maar ook ik moet niet leren spelen, ik mag. Voel zelf maar eens wat een verschil dat maakt. Met dit alles verbonden is het mededogen, met mededogen/mildheid naar mezelf kijken. Waar ik voorheen dus direct een bevestiging zag van ‘niet doen, dit kan ik niet’ als het niet goed ging, moest ik nu hartelijk en vooral liefdevol om mezelf lachen. Ik kan je vertellen dat dat heel veel vrijer voelt.
Vijfde chakra
Djembé spelen is ook een vorm van mezelf uiten, mezelf laten zien en daarmee feitelijk ook een vorm van communicatie. Het grappige is dat dat eigenlijk vanzelf ging. Ik luister alert naar het ritme en doe wat er van me gevraagd wordt. Soms is dat antwoorden en soms is dat de basis neerleggen door het ritme vast te houden zodat de ander kan improviseren. Dat improviseren heb ik ook geprobeerd, maar ja, daar zit nog wel een groeimogelijkheid :-). Ik ben op dit moment nog beter in de ordening aanbrengen. Maar of het nu om ordening of om improviseren/creativiteit gaat, of één van de andere hierboven genoemde aspecten, ze horen allemaal bij het vijfde chakra.
Zesde chakra
Mijn ontdekkingstocht met de Djembé is ook een kwestie van durven ervaren wat er is en niet (gelijk) in oude (denk)beelden of associaties gaan zitten. Het maakt me zo blij dat ik deze stap nu ook in de muziek heb gezet en mezelf nu dus de kans geef om ook dit stuk te ontdekken. Het mooie is dat spiritualiteit ook gaat om de juiste balans tussen je linker en rechter hersenhelft en tussen denken en voelen, of misschien beter gezegd om deze met elkaar samen te laten werken. En laat dat nu precies zijn wat er ook in muziek maken gebeurt… Het zesde chakra is dus duidelijk ook betrokken bij deze ervaring.
Zevende chakra
Waar het eerste chakra gaat over de verbinding met de aarde/het aardse, gaat het zevende chakra over de verbinding met het hogere. Voor mij staat het zevende chakra ook voor inspiratie, de spontane invallen en het vermogen om kennis te absorberen en analyseren. En dat is precies wat er vandaag gebeurde. Ik ben me weer even extra bewust geworden van alle kennis die ik heb vergaard de afgelopen jaren, niet alleen in mijn hoofd, maar in mijn hele (energie)systeem. Bovendien ben ik weer extra geïnspireerd om dingen aan te pakken die er al liggen en komen er allerlei spontane ideeën op voor nieuwe dingen.
Einde van de reis?
Zijn nu al mijn chakra’s helemaal vrij en is dit nu het einde van mijn reis? Nee, absoluut niet, als dat zo zou zijn zou ik verlicht zijn. Mijn reis gaat nog wel even door hoop ik, maar het is ook goed om af en toe even stil te staan en om te kijken. Waar kom ik vandaan? En waar ben ik nu? Ik weet niet waar ik heenga. Wat ik wel weet is dat ik het fijn vind om op reis te zijn! En ik ben benieuwd waar ik jou op mijn reis weer tegenkom 🙂
Geef een reactie