Rotterdam
Mijn ouders zijn allebei geboren en getogen in Rotterdam. Ik ben zelf weliswaar in Rotterdam in het ziekenhuis geboren, maar getogen in achtereenvolgens Spijkenisse, Heerjansdam en Oud-Beijerland. Pas in het tweede jaar van mijn studie werd Rotterdam mijn thuis.
Warm plekje
Van kinds af aan kwam ik met mijn ouders af en toe in Rotterdam. Mijn opa en oma woonden op Zuid, als we ‘naar de stad’ gingen was dat Rotterdam, mijn vader werkte er, soms gingen we er uit eten en ik heb er geruime tijd getafeltennist. Rotterdam heeft dus altijd wel een warm plekje in mijn hart gehad, maar gisteren voelde ik daar plotseling een diepere laag in.
Mijn vaders huis
Ik wilde al geruime tijd met mijn vader naar de wijk en het huis waar hij geboren en getogen is. Gewoon, zomaar een gevoel, zien waar hij vandaan komt. Hoewel ik best veel stukken van Rotterdam ken, was ik in die wijk vreemd genoeg echt nog nooit geweest. Gisteren hebben we dat dus gedaan.
Terug in de tijd
Wat was het fijn om daar samen rond te lopen. Mijn vader vertelde mij dat ook zijn oma en mijn tante Nel (die van de koffiemolen) daar woonden. Door daar te zijn en naar hem te luisteren, begreep ik ook ineens een aantal verhalen die hij mij eerder vertelde veel beter. Ineens vielen er wat spreekwoordelijke kwartjes in mij en het was alsof ik even terug in de tijd stapte en zag hoe het toen was.
Zijn roots zijn mijn roots
Ik voelde ook ineens zoveel sterker dat mijn vaders roots ook mijn roots zijn. En daarmee een essentieel stukje van wie ik ben. Dat voelde zo speciaal, alsof ik daardoor nog completer werd.
Voor altijd verbonden
Het is moeilijk om de goede woorden te vinden voor wat ik ervoer, maar ik zal het proberen:
We zijn natuurlijk allemaal onderdeel van een familielijn en feitelijk komen onze voorouders in ons samen. Zonder hen zouden wij nu namelijk niet bestaan, zo simpel is het. En daarmee zijn wij op een bepaalde manier voor altijd met hen verbonden. Niet alleen met wie zij als persoon waren, maar ook met wat hen gevormd heeft zoals de tijd waarin zij leefden, de ervaringen die zij hebben opgedaan en de cultuur waar zij deel van uit maakten.
Familieziel
Je zou misschien ook kunnen zeggen dat wij met onze familie, door de tijd heen, een eenheid vormen, een soort familieziel. En die eenheid, die familieziel bepaalt mede wie wij nu zijn. Tuurlijk, wij leven nú, leven ons eigen leven, maken onze eigen keuzes etc., maar dat neemt niet weg dat we tegelijk ook onderdeel zijn van dit grotere geheel waarin iedereen zijn eigen unieke plekje in inneemt.
Groot en klein tegelijk
Ik ervaar ook een enorme kracht door deze verbinding. En hoewel het misschien tegenstrijdig klinkt, voel ik me hierdoor ‘groot’ en ‘klein’ tegelijk. Groot omdat ik deel uitmaak van zoiets groots en die verbinding mijn eigen grenzen lijkt te doen vervagen. En klein omdat ik juist door deze verbinding me heel dicht bij mezelf voel.
Niet verbaasd, wel verrast
Kunnen je me nog volgen? Ik begeleid al een aantal jaren familieopstellingen en ook daarin kunnen deze verbindingen goed zichtbaar en voelbaar worden. Dat heb ik al zo vaak mogen ervaren. In die zin ben ik dus niet verbaasd door wat ik gisteren ervoer. Maar ik was toch wel verrast door de diepte die ik hierin ervoer, de impact die de locatie op mij had en de kracht die ik nu voel hierdoor. Het maakt me nog bewuster van het belang van het kennen van je roots. En niet te vergeten dankbaar dat ik dit nog samen met mijn pa kan doen.
How about you?
Ik ben heel benieuwd wat familie voor jou betekent, of jij bekend bent met jouw roots en wat dat voor invloed op jou heeft. Als je daarover iets wilt vertellen, lees ik je graag.
Geef een reactie